Μήκος: Έχει μήκος 12-15 εκ. το πολύ.
Μορφολογία: Τα λέπια τους είναι πολύ μικρά, στην πλευρική γραμμή 70-90. Οι θηλυκές ξεχωρίζουν απ’ τις αρσενικές από το σώμα τους που είναι πιο στενό και σβέλτο, πτερύγια πιο κοντά και διάφανα. Και στα πλευρά δεν έχουνε γαλάζια στίγματα ή ταινίες παρά μόνο τη μαύρη κηλίδα στο πλευρό.
Χρώμα: Την εποχή που ζευγαρώνουν η ράχη των αρσενικών γίνεται καστανοκίτρινη και στα πλευρά παρουσιάζονται 3-4 ταινίες γαλάζιες, η πάνω συνεχίζεται και στο μέτωπο και σχηματίζει ανάμεσα στα μάτια ένα γαλαζοπράσινο, αστραφτερό πέταλο, περίπου μισό εκατοστό φάρδος. Όλες έχουν μια μαύρη βούλα στο πλευρό.
Βάρος: -/-
Περιοχές - Εποχή: Είναι άφθονες στις ελληνικές θάλασσες, ζούνε κοπαδιαστά σε βάθος 6-30 μ. Τη συναντάμε όλες τις εποχές, αλλά κυρίως το χειμώνα που γιαλώνει στα ρηχόνερα. Την αναζητούμε συνήθως σε πάγκους με βάθος το πολύ εικοσιπέντε μέτρων, όπου συγκατοικεί με τους σπάρους και τα λυθρίνια.
Τρόποι ψαρέματος: τις ψαρεύουν οι τράτες τέλη Αυγούστου, πιάνονται και με καθετή με πολύ ψιλό αγκίστρι. Η μένουλα είναι ένα παμφάγο μικρό ψαράκι που ότι κι αν δολώσουμε θα πιαστεί στα εργαλεία μας. Μερικές φορές μάλιστα είναι τόση η λαιμαργία της, που ορμά ακόμη και σε αγκίστρια χωρίς δόλωμα.
Τον Μάρτιο και τον Μάιο που είναι αυγωμένη είναι πολύ νόστιμη. Τον άλλο καιρό έχει κρέας άνοστο.
Τρώγεται κυρίως τηγανητό και δεν χορταίνεται. Το ψάρι αυτό ειδικα όταν είναι αυγωμένο παστώνεται και αποτελεί τον σπουδαιότερο ουζομεζέ.
0 Σχόλια